AITA MENNI OSPITALEAK KALTE ZEREBRALA duten pertsonek kirola erregulartasunez egin dezaten bultzatu zuen erakundea beste talde batzuetara hedatu da
Snow eta surf apur bat. Zergatik ez, ADAM taldeko kirolariek dagoeneko futbola, petanka, txirrindularitza, mendi-ibiliak, kirol-arrantza, mahai-tenisa, boccia, igeriketa, piraguismoa eta abar egiten badituzte…?. Eguneroko kontuak dira hobetze istorioak Aita Menni Kirol Elkartean baina inork ez zituen galdu nahi Nico Eguibar eta Aitor Francesena surflariaren lekukotasunak. Hori dela eta, kide gehienak Arrasateko Aita Menni Ospitaleko ekitaldi-aretora hurbildu ziren joan den irailaren 29an. Bilbokoak, Donostiakoak, Gernikakoak, Arrasatekoak eta beste leku batzuetakoak, dagoeneko 100 kirolari baino gehiago dira. Onurak ikusita, kalte zerebraleko pertsonekin hasi zen esperientzia arrakastatsuan kirola erregulartasunez egin nahi duten eta gaixotasun mentala duten pertsonek ere parte hartu nahi dute orain.
Ekitaldi hunkigarri batean, Nico Eguibarrek berak izandako motor istripua kontatu zuen: “hilzorian egon nintzen, bi hilabete koman eta garuneko lesio oso larriak“. Aita Menni Ospitalean oso ezaguna da. Duela bi urte eta erdi utzi zuen: “osatze on, luze eta oso gogor baten ondoren”. Aita Mennik “oso gogor, oso gogor errehabilitatu ninduen –errepikatu zuen-, izan ere, horrela egin behar da, eta ia osorik berrituta utzi ninduen joaten (nola etorri nintzen kontuan hartuz, oso berrituta), bizitza berri bat egiteko. Zentro honetan Nico berri bat jaio zen”.
Nico oso hurbil dago kiroletik, eta oso motibatzailea ere bada. ‘Gigantes paralelos’ bideoa besterik ez dugu ikusi behar. Hor, indarrez animatzen du Lucas Eguibar bere anaia, 2015. urtean munduko snowboard txapelduna izan zena eta diploma olinpikoa eskuratu duena. “Eta bere kirol-jarduera hasi baino ez da egin”, dio harrotasunez.
Baina, egia esan, Nicok hau esan zien Arrasaten bilduko kirolariei: “Zuek zarete benetako txapeldunak!!! Ez dugu lortu Guiness errekorrik, ezta herrialde osoaren txaloaldia ere, baina zuek zarete, nahiz eta patuak utzi gaituen egoeran egon, bizitzari eusten jarraitzen diozuenak, ahalik eta etekinik handiena ateratzeko”. Nola ez? Txaloak, txalo handiak egon ziren.
Nork esan zuen beldurra?
Izan ere, giroa dagoeneko berotuta zegoen Aitor Francesenak parte hartu ondoren. “Bai, ikusi gabe surf egitea, amildegian surf egitea bezalakoa da.Baina nori ez litzaioke gustatuko amildegian surf egitea?”. Horrela erantzun zion ‘Gallo’ gisa ezaguna denak Itxasoren galdera poetikoari. Aretoan zegoen kirolarietako bat zen Itxaso. Duela lau urte ikusmena galdu arren, surf irakaslea eta surflaria da zarauztar hau, eta erronkak gustukoa ditu, bizitzea, “topera bizitzea. Dena ematea“. “Kirola egiten dugu biok“, esan zien ADAM elkarteko kirolariei, eta hauxe azpimarratu zuen: “Eta kirolak hainbat poztasun ematen dizkigu: ongi jatea, ongi lo egitea, ongi sentitzea. Poztasun ugari eta ongizate aparte”. Bere goiburuari jarraituz (nahi izateaz ahal izatea da), erronka bat finkatzea eskatu zien bertaratutako pertsonei, edozein, eta “ekin, ekin eta ekin”.
Siroko markako betaurreko batzuk agertokira igotzen denari galdera bat egiteko. Askok altxatu zuten eskua txanda eskatzeko. Carlos Cañete, ADAM elkarteko begiralea eta entrenatzailea Bilbon, jendetzari eutsiz, maisu gisa duen arlo berrian ere dena ematen. Ikusmena galdu zenuenean uztea pentsatu zenuen? Bat galtzen denean gainerako zentzumenak hobetzen dira? Aitor Francesenak maitasunez erantzun zien galdera guztiei: “Jarraitzea erabaki nuen, itsasoari errespetu handia izanez, beti aurrera”.“Hala da. Zerbait falta zaizunean daukazunarekin aurrera jarraitzen duzu.Eta bai, zentzumenak hobetzen badira, horietaz baliatzen zarelako da”. Surf egiten duzunean, sentsazioak handitu ala txikiagotu dira? “Sentsazioak harrigarriak dira, izugarri onak.Ni lehen ez nintzen guztiz zoriontsua surf egiten. Hurrengo olatua nola hartu pentsatzen nuen.Orain, olatu bakoitza sentitzen dut.Olatu batean arraun egiten dut, zoragarria, itzela.Eta biratzen badut eta olatua nirekin badoa…Iuju!!?
Surfa bere bizitza da. “Surfa probatzen baduzue erakarri egingo zaituzte…Nahi baduzu, dena egin dezakezuelako”.Bere hitzek ilusioz bete zuten giroa. Babesten duen markaren esloganarekin (“What you are is what you du”), txaloaldi handi batean, Aitor Francesenak gainerako programari eman zion txanda.
Kirol-jantziekin, taldeka eta diziplinen arabera jarrita, entrenatzaileekin, ADAM elkarteko ehun kideak agertokira igotzen joan ziren bi gonbidatuekin argazki bat ateratzeko. Batzuek ekitaldietan eta lehiaketetan izandako partaidetzak gogoratu zituzten, eta garaikurren bat ere erakutsi zuten. Goiz hunkigarria izan da. Irungo Errehabilitazio Psikosozialeko Zentroko Antzaran abesbatzak Leonard Cohenen “Aleluia” abestu zuen, eta zenbait boluntariok ere parte hartu zuten; horiek gabe ezinezkoa izango litzateke boccia edo mahai-tenisa esaterako egitea. ESKERRIK ASKO etortzeagatik!! Goiz onuragarria izan zen, eta hurbil ezin zirenen falta sumatu genuen. Baina ADAM elkarteari denboraldi asko falta zaizkio oraindik, beraz, beste aukera batzuk ere egongo dira ziur asko.
